Bugün günlerden mutluluk...

Gün bitmeden güzel bir haber aldım umarım güzel sonuçlanır ve sizlerle paylaşırım.Mutluluk demişken minicik bir armağan önemsiz dediğimiz detaylar yavrularımızda kocaman heyecanlar yaratır.İşte Ceylin'in mutluluğu bu kadar basit.Yüzündeki o anlık tebessüm,minicik yüreğindeki o çırpınmalar sanki kulaklarıma gelir gibi olur.En büyük tutkusu pasta olan kuzunun sevinç anlarına şahit olalım mı??

Ahşap pasta setiiiiii...

Eminim sabah ilk işimiz hamur açmak olur.Ya da en büyük tutkumuz kuyabiye,hani böle böle yapıyoruz içine un atıyoruz,minik minik yuvarlak yapıyoruz ya ondan:)Yok yok kağıt kek yapalım:)Tarifler paylaşılacaktır efenim:)İşte böyle geçiyor günlerimiz.Ayaktaki yanıklarımız düzelmeye başladı ama bir naz bir naz..İşine gelince koşmalar,zıplamalar işine gelince acıyooo biri beni alsın,beni burda unuttunuz mu?İmdaaaat anne kimse beni duymuyor mu?ayağım acıyor heralde:)Anne parka mı gitsek sanki ayağım düzelmiş ya da şöyle bir seçenek annneee çok mutluyum sanırım ayağım iyileşmiş:)Herşey bir yana yanık olayı cidden çok fena hem de çok..Elden hiç bir şey gelmiyor.Sızılar içinde kıvranırken sadece üflemek o daha minicik ki:(Kremler acısını ne kadar hafifletirse o kadar..Neyse geçti kuzularımıza hiç bir şey olmasın,canları hiç yanmasın hiç..